Recenzje

Charles Aznavour jest bez wątpienia odpowiedzialny za ostatnie duże zamieszanie koncertowe nad Wisłą. Po pierwsze sama informacja, że legendarny (już 90 – letni) artysta wystąpi w naszym kraju było nie lada sensacją, nie tylko ze względu na wiek muzyka, ale również dlatego, że wraca do Polski po trzech dekadach nieobecności. Kolejny ferment zaś wzbudził fakt, że spotkanie z Francuzem ormiańskiego pochodzenia zostało przeniesione, niemal w ostatniej chwili, o miesiąc w czasie i przestrzeni – z Łodzi do Warszawy. A w międzyczasie jeszcze ukazała się kolejna kompilacja z pieśniami Aznavoura zatytułowana „Best Of 40 Chansons”.

Na dwóch krążkach mamy same francuskojęzyczne utwory, co czyni tą składankę nietypową. Bo jak wyobrazić sobie 'debeściaka' Mistrza bez choćby „She” czy też„What Makes A Man”? Jak powszechnie wiadomo Aznavour nagrywał swoje piosenki również po angielsku, włosku czy hiszpańsku. Już sam wybór języka, w którym przygotowano piosenki na to wydawnictwo sprawia, że jest to muzyka niezwykle romantyczna, nastrojowa, niemalże natchniona. W połączeniu z mieszanką swingu, jazzu i popu (miejscami uzupełnioną elementami symfonicznymi) otrzymujemy doskonale wyprodukowany materiał. Tutaj świetnie widać (a właściwie słychać) jak zmieniała się przez lata działalność sceniczna Aznavoura, jak nie tylko podążał on za światowymi trendami, ale i kreował je. Jego twórczość możemy odnaleźć w piosenkach kilku pokoleń artystów, którzy inspirowali się wybitnym Francuzem (od Paula Anki po Marca Almonda), co najlepiej pokazuje skalę talentu z jakim mamy do czynienia. 

Aznavour to fenomen, nie tylko dlatego, że ma 90 lat i wciąż występuje. To jest niemal cała historia muzyki XX wieku. Ta kompilacja, chociaż jak wspomniałem, jest nieco 'wybrakowana' (ze względu na jej ogólny koncept) pomoże nam zrozumieć znaczenie zasług artysty dla światowej kultury. Warto się z nią zapoznać zwłaszcza w perspektywie koncertu, który odbędzie się w czerwcu w Sali Kongresowej.